DE OVERGANG

In de ‘dynamiek’ van de aanval is offeren een sleutelbegrip. Het is de spil waarop ieder compromis, elke wanhopige poging tot marchanderen, en alle conflicten een schijnbaar evenwicht verkrijgen. Het is het symbool van het centrale thema dat iemand moet verliezen. De gerichtheid daarbij op het lichaam is duidelijk, want het is altijd een poging om het verlies te beperken. Het lichaam zelf is een offer: het prijsgeven van macht om zodoende een beetje voor jezelf te behouden. Een broeder in een ander lichaam zien, afgescheiden van het jouwe, is de uitdrukking van de wens een klein deel van hem te zien en de rest te offeren. Kijk naar de wereld, en je zult niets zien dat met iets buiten zichzelf verbonden is. Alle ogenschijnlijke entiteiten kunnen een beetje dichterbij komen of wat verder weg gaan, maar kunnen zich niet met elkaar verbinden.